Stan stawów w naszym organizmie i części układu kostnego zależy od tego, jak nauczyliśmy się reagować na wszelkiego rodzaju stresy oraz konfliktowe sytuacje. Jesli nasze relacje w szkole, w pracy czy w rodzinie są zaburzone to mózg tłumi uczucia, silnie napinając przy tym mięśnie, co odbja się na postawie naszego ciała. Takie ciągłe napięcia z czasem powodują chorobowe zmiany w układzie szkieletowym, gdyż mięśnie i kości są ze sobą połączone za pomocą więzadeł i ścięgien.Jak dowodzą badania szwedzkich lekarzy, wzmożone napięcie mięśni narządu żucia często towarzyszy depresji.także depresja może wpłynąć na zmniejszenie się liczby komórek odpowiedzialnych za odbudowę tkanki kostnej i z czasem doprowadzić do utraty masy kostnej i osteoporozy.
Nasze stawy to połączenia kości otoczone gęstym płynem zwanym mazią stawową. Kiedy strzelamy kośćmi, a także, wtedy gdy zginamy lub prostujemy palce, kości lekko się oddalają i stawy zaczynają się rozłączać. torebka stawowa, która otacza dwie stykające się kości, rozciąga się, a wypełniająca ją maź poddana zostaje dużemu podciśnieniu. W tym czasie rozpuszczone w mazi stawowej gazy zaczynają przybierać formę pęcherzyków. Odgłos pękania stawów to efekt powstawaniu tych bąbelków.Ciecz maziowa zawiera rozpuszczone w niej gazy takie jak dwutlenek węgla, tlen i azot. Jeżeli ciśnienie w torebce spada, są one uwalniane, tworząc pęcherzyki gazu. Łączą się one w większe pęcherze, a potem są rozrywane przez płyny, jakie znajdują się między stawami. Te zjawisko nazywane jest kawitacją.
Przyczyną strelajacych stawów też mogą być zmiany degeneracyjne w chrząstce stawowej, które określane są jako rozmiękanie. Powierzchnia chrząstki stawowej stopniowo ulega włóknieniu, pojawiają się szczpary między tkanką łączną a chrzęstną, potem ubytki, przez co dochodzi do niszczenia chrząstki. Trzask może pojawić się też przez konflikt tkanek miękkich z wystającymi elementami kostnymi. Napięte więzadło podczas ruchu kończyna może zachaczac wyrostek kolczysty lub kość i wydawać tępy dźwięk w tej okolicy. Często brak niektórych składników odżywczych w organizmie może prowadzić do dziwnych dźwięków w stawach. Są to budulce chrząstki oraz mazi stawowej takie jak: białko, wapń, witaminy z grupy B lub kwasy tłuszczowe omega-3. Często potrzebę strzelania stawami maja ludzie przeżywające oraz nerwowe. W sytuacjach stresowych (ważne spotkanie, egzamin, rozmowa z szefem w pracy) emocjonalne osoby specjalnie rozciągają, wykrecają sobie stawy do pojawienia się strzału w stawie. Najczęściej strzelają nam palce rąk, kości stopy, kolana, nadgarstki, stawy kręgosłupa szyjnego. Komuś taki strzał przynosi ulgę psychiczną, a komuś fizyczna. Jeśli osoba odczuwa zmniejszony zakres ruchu w konkretnym stawie i wykona gwałtowny ruch, to może poczuć dźwięk który towarzyszy zwiększeniu zakresu ruchu w danym stawie. Większość ludzi po prostu odbierają słyszany dźwięk jako niezdrowy. Stąd wziął się mit o zagrożeniu złamaniem stawów. Fizjologicznie nie ma on żadnego uzasadnienia jeśli robimy to w granicach fizjologicznych danego stawu oraz nie za często. Większość lekarzy prowadzących badania dotyczące nawyku strzelania palcami nie znajduje żadnych dowodów potwierdzających jego wpływ na rozwój artretyzmu. Doktor Kawchuk twierdzi, że nie ma żadnego zagrożenia. Gdy boli nas konkretny staw i pojawia się starał, zwykle jest to wynik nieleczonej kontuzji lub przeciążenia (z powodu nadwagi, noszenia ciężarów, złej postawy, noszenia wysokich obcasów). Powodem są przeciążenia albo choroba jednego ze stawów (drugi przejmuje obciążenie i z czasem też zaczyna boleć od przeciążenia).
Kręgosłup, kości i stawy utrzymują się we właściwej pozycji dzięki sprężystym i elastycznym mięśniom. Gdy te słabną, całe obciążenie spada na układ kostny. Chorobowe zmiany wynikające z działania stresu, przeciążenia, nadwagi dotkliwie uszkadzają kręgosłup. Zaburzenia emocjonalne szczególnie silnie wpływają na jego punkty kluczowe. Najbardziej wrażliwe są połączenia odcinka czaszkowo-szyjnego, szyjno-piersiowego, piersiowo-lędźwiowego oraz lędźwiowo-krzyżowego. Ciągłe przeciążenia psychiczne mogą doprowadzić do asymetrycznego ustawienia głowy w stosunku do szyi i trudności w kręceniu głową. Ta asymetria pociąga za sobą: bóle głowy, zawroty głowy, szumy w uszach, kłopoty z przełykaniem i uciążliwą chrypkę. Nawet nieznaczne zaburzenie w punkcie między czaszką i szyją może spowodować, że podczas chodzenia czujemy się niepewnie, ponieważ silniej obciążamy jedną stopę. Objawem zaburzenia czynności tego punktu jest również zwiększone napięcie mięśni karku i obręczy barkowej.
Terapeuci manualne za pomocą ucisku palców, używając testów ruchomości, potrafiąi wykryć zaburzenie w każdym segmencie kręgosłupa. Jeśli mamy np. kłopoty z przejściem szyjno-piersiowym kręgosłupa, to często odczuwamy wzmożone napięcie mięśni karku, dźwigacza łopatki i mięśni pochyłych. Przez zaburzona pracę gornych partij mięśniowych szlankuje nam też odcinek piersiowy i lędźwiowy. Okazuje się, że to, co odczuwamy jako ból jakiegoś wewnętrznego narządu, może mieć swoje źródło w patologicznych zmianach stawów i kości. Dlatego polecam zawsze swoim pacjentom o szczególnym badaniu kręgosłupa przy dolegliwości organów wewnętrznych i niewykrytych przyczynach.
Żeby sobie radzić z dolegliwościami, prowadź aktywny tryb życia. Jeśli prowadzisz siedzący tryb życia, rób jak najczęściej przerwy w pracy, ruszaj się, przeciągaj itp. Zadbaj o oparcie podpierające kręgosłup, szczególnie w odcinku lędźwiowym . Po pracy unikaj siedzenia przed telewizorem!Nie dźwigaj. Wybierz plecak zamiast torby, noś dwie siatki zamiast jednej. Noś wygodne buty na płaskich podeszwach.Odżywiaj się zdrowo, ogranicz używki, nie pal papierosów.Dostarczaj kościom wapnia.Zachowaj równowagę. Nie daj się nabrać na to, że pogłębiający się od lat stan zwyrodnieniowy albo dawną kontuzję wyleczy niezwykły materac, poduszka albo pas.Pamiętaj, że środki przeciwbólowe czasem są wskazane, ale nie mogą zastąpić terapii i zmiany stylu życia. Przy kłopotach z kręgosłupem i stawami przeciwwskazane są sporty rozwijające bardziej jedną część ciała (np. tenis), bieganie po twardym podłożu, sporty obciążające chore stawy i kręgosłup (np. podnoszenie ciężarów nad sobą) oraz każdy ostry, intensywny trening po okresie zupełnego rozleniwienia. Najlepsze dla zdrowia szkieletu jest: połączenie różnych sportów: pływanie, jazda na rowerze, ćwiczenia rozciągające, bieganie, joga, odpowiednio dobrane ćwiczenia siłowe, spacery.