Kręgosłup składa się z 7 kręgów szyjnych, 12 piersiowych, 5 lędźwiowych i 5 krzyżowych połączonych w jedną kosc krzyzową, oraz z kilku szczatkowych kregów ogonowych (guzicznych). Każdy krąg, z wyjątkiem pierwszego szyjnego, składa się z trzonu, oraz z łukow otaczających kanał kręgowy. Łuki posiadają po parze wyrostków poprzecznych, do których przyczepiają się mięśnie i więzadła, a w odcinku piersiowym rownież i żebra, oraz po jednym wyrostku kolczytym. Wyrostki te przedłużają ramię dźwigni, na której pracują mieśnie, i przez to zwiększają siłę ich działania. Wyrostki kolczyste połączone są silnymi więzadłami.
Para dolnych i górnych wyrostków stawowych służy dla połączenia sąsiednich kręgów ze sobą. Nasady łuków są zwężone i po połączeniu dwu kręgów ze sobą tworzą otwór miedzykręgowy, przez który przechodzą nerwy wychodzące i wchodzące do rdzenia kregowego, oraz tętnice i żyly odżywiające rdzeń kręgowy. Trzony kręgowe połączone są ze sobą krązkami międzykręgowymi, które amortyzują wstrząsy i umożliwiają wielokierunkowe ruchy kręgów. Krążki zbudowane są z silnych pierścieni włóknistych łączących trzony sąsiednich kręgów. Dzięki elastyczności pierścienie włókniste utrzymują pod ciśnieniem pólplynne,galaretowate jądra krążków.
W czasie nacisku, np. gdy dźwiga się ciężar, napinają się ścianki pierścienia włóknistego, zwiększa się ciśnienie wewnatrz krążka i jednocześnie caly kręgosłup nieco sie usztywnia tworząc pionową kolumnę. Dzialanie mozna więc porównać z działaniem teleskopu (urządzenie amortyzujące wstrząsy np. w samochodzie). Pierscień wlóknisty wzmocniony jest od przodu i tylu więzadłami, które ograniczają zakres ruchów i stabilizują kręgosłup.
Na kierunek i zakres ruchów między kręgami wpływają również stawy międzykręgowe. W odcinku piersiowym i szyjnym ustawione są one w płaszczyźnie czołoej (szpara stawowa biegnie od boku do boku). W odcinku lędźwiowym wyrostki stawowe są ustawione w płaszczyźnie strzałowej (szpara stawowa biegnie od przodu do tyłu).Między piątym kregiem lędżwiowym a kością krzyżową stawy te są znów ustawione jak w odeinku piersiowym w płaszczyźnie czołowej. Między czaszką a I i II kregiem szyjnym stawy te są ustawione poziomo, co umożliwia ruchy obrotowe głowy.
Na pograniczu odcinków o odmiennym ustawieniu wyrostków stawowych zdarzają się odchylenia w budowie i ustawieniu stawów, obustronne lub jednostronne, podob
ne do odcinka górnego lub do dolnego. Nieprawidłowości te zmieniają kierunek i zakres ruchów między sąsiadującymi kręgami, co może powodować przedwczesne zużycie chrząstek stawowych i krążków międzykręgowych i stać się przyczyną różnych dolegliwości.
Więzadła łączące wyrostki kolczyste i łuki kręgowe stabilizują kręgosłup. Nawet przy rozluźnieniu napięcia mięśni grzbietu utrzymują one postawę i nie pozwalają na nadmierne wyginanie się piersiowego odcinka kręgosłupa do tyłu (kyfoza). Także odcinek lędźwiowy posiada więzadła które nie pozwalają na powiększanie się wygięcia do przodu (lordozy ledźwiowej). W warunkach prawidłowych więzadła moga utrzymać w pionie kregoslup bez udziału pracy i napięcia mięśni. Jednak dlugotrwałe, nie kontrolowane rozciąganie może spowodować rozluźnienie i rozciągnięcie więzadeł, podobnie, jak każdej tkanki w ustroju, co prowadzić może stopniowo do nadmiernego, już nieprawidłowego wygięcia kręgosłupa.
Gdy kręgosłup jest w zgięciu, np. w czasie pochylenia przy zgarbieniu się, odruchowo zostaje wylączone napięcie mięśniowe i praca mięsni grzbietu, napinają się natomiast wiezadła i one właśnie utrzymują kregosłup w pionie. Taka pozycja nie jest męcząca i przez pewien czas może być wygodna. Długotrwałe jednak pozostawanie w nieruchomej, nadmiernie wygietej pozycji sprzyja powstawaniu zmian zwyrodnieniowych w wyniku bezruchu i nadmiernego nacisku na przednie krawędzie trzonów kręgowych.